Życie zmienia się, ale się nie kończy. Chrześcijańskie przeżycie żałoby
Iz 5,1-7 / Ps 80 / Flp 4,6-9 / Mt 21,33-43
Nie można czytać przypowieści o dzierżawcach winnicy bez niepokoju. To już nie jest tylko przypowieść o narodzie wybranym skierowana do arcykapłanów i starszych ludu. Dzisiaj to także przypowieść o Kościele skierowana do nas, wszystkich wierzących, a zwłaszcza do tych, którym powierzono władzę służby. Jesteśmy dzierżawcami winnicy Pana, którą On zasadził i nam powierzył. Wyznawanie wiary w „jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół” to jeszcze nie wszystko. Nie można też uspakajająco powtarzać, że Jezus obiecał, iż Kościoła, który ustanowił, bramy piekielne nie zwyciężą (por. Mt 16,13–20). Diabeł może nie, ale czy my sami go nie zniszczymy? Zbyt często zapominamy, że jesteśmy dzierżawcami, za dużo w Kościele nas samych i naszych spraw, za wiele słów, za mało wiary i rzeczywistej służby. Przerażają grzechy ludzi Kościoła, zwłaszcza tych, którzy mieli w sposób szczególny służyć: pedofilia, wykorzystywanie władzy, brak miłosierdzia, chciwość.
Poruszyło mnie, że w niektórych kościołach na czas pandemii wstrzymano pomoc charytatywną. Oczywiście, słyszymy, żeby się nie narażać i nie narażać innych. Ale kto, jak nie my, powinien wyjść ku tym, którzy cierpią, zwłaszcza kiedy sami mamy wystarczająco, a nawet ponad miarę? Można przecież pomóc na różne sposoby. Dominikanie lubią powtarzać historię o św. Dominiku, który sprzedał księgi, by wspomóc najuboższych. Teraz jest czas, w którym szczególnie potrzebujemy solidarności, wzajemnej troski, zwłaszcza o tych, których dotyka bieda, utrata pracy czy nadziei.
Jezus powierzył nam swój Kościół i podzielił się z nami swoją miłością do każdego człowieka, swoim pragnieniem zbawienia wszystkich. A zbawienie zaczyna się już dziś, od każdego troskliwego gestu. Jesteśmy dzierżawcami, ale też przyjaciółmi Gospodarza, który nam całkowicie zaufał. Bardzo wyraźnie to zabrzmi w śpiewie przed Ewangelią: „Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem, abyście szli i owoc przynosili”.
Oceń