Ewangelia według św. Jana
Naśladowanie Jezusa jest dla wszystkich, „którzy chcą naprawdę i po prostu żyć” – przekonuje jezuita Tomasz Kot w 58 numerze „Życia Duchowego.” Trzeba jednak odbyć „żałobę po mrzonkach o doskonałości” i twardo stąpać po ziemi. Za Jezusem pójdą jedynie ci, którzy zapomną o sobie i swoich ułomnościach i „zachwycą się Jedynym Dobrym”, to zaś sprawi, że niepostrzeżenie staną się do Niego podobni.
„Mamy naśladować Chrystusa, a z drugiej strony w najgłębszym, najistotniejszym znaczeniu jest to niemożliwe. Chrystus bowiem, to jedyna Osoba będąca jednocześnie i Bogiem, i Człowiekiem” – pisze Jan Krasicki. Równocześnie przypomina, że Wcielenie Boga stało się powodem zgorszenia: zdawało się nieprawdopodobne, by tak ludzki Bóg był jeszcze boski.
Dietrich Bonhoeffer pisał, że upodobnienie do Chrystusa oznacza stanie się prawdziwym człowiekiem, takim, jakiego zamierzył Bóg. Myśl wybitnego ewangelickiego teologa referuje ks. Alfons J. Skowronek.
Leon Nieścior OMI z kolei szuka nauki o naśladowania Pana u ojców pustyni i konstatuje, że jest ona „zapisana milczeniem” i trzeba ją znajdować między wierszami pozostawionych aforyzmów i opowiadań.
Zdaniem przywoływanego już tutaj Bonhoeffera, jednym z aspektów podążania za Chrystusem jest naśladowanie Go w Jego istnieniu dla drugich. Trud taki podejmują m.in. świeccy misjonarze, którzy „nie udają się na misje zamiast misjonarzy duchownych, ale po to, aby pracować wspólnie z nimi i wzajemnie się uzupełniać”. Opowiada o nich ks. Romuald Szczodrowski.
Pójście za Jezusem „nie oznacza uwolnienia od trosk, niepokojów i tęsknot tej ziemi” (to znów Bonhoeffer). Dziś potrzebni są ludzie, którzy poszukują i znajdują Pana także w świecie produkcji, finansów i handlu, nie przyjmując względem niego oskarżycielskiego tonu. Dariusz Kowalczyk SJ próbuje pokazać bogactwo i konsumpcję od pozytywnej strony jako coś, co nie musi oddalać od Boga, a – wręcz przeciwnie – może być szansą dla rozwoju jednostek i społeczeństw. Przyznaje, rzecz jasna, że istnieje też konsumpcja, która jest zgorszeniem i skandalem. Według Benedykta XVI to właśnie konsumpcyjny styl życia jest jedną z podstawowych przyczyn głodu na świecie, o czym pisze Katarzyna Zuchowicz.
W „Życiu Duchowym” prócz tekstów skupionych wokół tematu naśladowania Mistrza z Nazaretu przeczytać można także kilka ciekawych rozmów, m.in. z Ojcem Aleksandrem, arcydiakonem Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, o znajdującej się na obrzeżach Jerozolimy Małej Galilei, w której mieści się monastyr.
Oceń