Pięćdziesiąt lat temu, 20 września 1975 roku odbył się w Warszawie ligowy mecz piłkarski pomiędzy Legią a Pogonią Szczecin. W tamtych czasach nie opuszczałem żadnego meczu Legii w stolicy. Spokojnie, dalej już nie będzie o piłce.
Tak się niefortunnie złożyło, że tego samego dnia zawierałem związek małżeński. Trzeba mieć odwagę powiedzieć sobie, że w tej sytuacji ślub był mi trochę nie na rękę.
Żeniłem się z miłości, a Legię kochałem miłością drugą. Zakładanie podstawowej komórki społecznej w Urzędzie Stanu Cywilnego, a wieczorem składanie przysięgi w kościele miało się odbywać mniej więcej w tym samym czasie co mecz. Powstał więc problem.
Gdyby to było dziś, to mocą pozycji i stanowisk moich przyjaciół, znanych dziennikarzy: Darka Szpakowskiego, Mirka Żukowskiego, Michała Kołodziejczyka i Anity Werner, przełożylibyśmy nie tylko ten mecz, ale i kolejkę ligową w całym kraju. Ale w 1975 roku Anity i Michała nie było jeszcze na świecie, Mirka nie znałem, a z Darkiem byliśmy młodymi, skromnymi dziennikarzami, co nam zresztą zostało.
Przyznaję, że ktoś jednak rzucił mi koło ratunkowe. Mieszkałem na peryferiach Warszawy, nie stać mnie było na zamówienie samochodu z kierowcą na cały dzień, więc z domu w Falenicy do Pałacu Ślubów na Zamku Królewskim jechałem autobusem. W Radości się zorientowałem, że zapomniałem obrączek. Wróciłem drugim autobusem, zabrałem precjoza i do pałacu wpadłem w ostatniej chwili.
Po wysłuchaniu formułek, złożeniu podpisów i deklaracji mojej żony, że od tej pory
Zostało Ci jeszcze 75% artykułuKup miesięcznik W drodze 2025, nr 11, a przeczytasz cały numer
Oceń