Ewangelia według św. Marka
So 3,14-18a / Flp 4,4-7 / Łk 3,10-18
W tradycji Kościoła trzecia niedziela adwentu nazywana jest niedzielą gaudete, co znaczy „radujcie się”. W wielu parafiach zakrystianin przygotowuje na tę okazję różowy ornat, który wzbudza radość zgromadzonych wiernych, gdy tylko celebrans ukaże się w drzwiach zakrystii.
Co ma nas cieszyć – bo chyba nie cukierkowy kolor kapłańskiego ornatu? Radujemy się, ponieważ Pan jest blisko i Jego przyjście jest pewne. Wielu rzeczy w swoim życiu nie możemy być pewni, chociaż niektórym z nich poświęcamy wiele energii i czasu. Jakże często życzymy sobie nawzajem zdrowia, szczęścia, pomyślności (wiążąc tę ostatnią z dobrobytem), drżąc jednocześnie w obawie, aby ktoś albo coś – ślepy los, wypadek drogowy, choroba – nam ich nie zabrały. Tych wszystkich ważnych i cennych składników naszego życia nie możemy być pewni.
Tylko jedno nastąpi z pewnością: paruzja, czyli powtórne przyjście Pana. To jest istota Dobrej Nowiny – Ewangelii. Pan jest już blisko i się nie spóźni. Właśnie ta prawda stanowi centrum naszego chrześcijańskiego apostolstwa.
To, że Pan jest blisko, że Pan przychodzi, uczy nas patrzeć na tajemnicę zmartwychwstania, mówi o jej aktualności dla nas. Ukazuje nam też istotę Eucharystii: „ile razy ten chleb spożywamy i pijemy z tego kielicha, głosimy śmierć Twoją, Panie, oczekując Twego przyjścia w chwale”.
Przyjście Pana rzuca wreszcie światło na tajemnicę Bożego Narodzenia, uwalniając nas od zatrzymywania się na płaszczyźnie wzruszeń i ulotnych nastrojów, ucząc zaś patrzenia w przyszłość i rozbudzając w nas pragnienie przebywania z Tym, „który jest, który był i który przychodzi”.
Prawda o paruzji zachęca małżonków, aby nawzajem uczyli się czuwania, przypomina osobom zakonnym, że są powołane do tego, aby oczekiwały „aż Pan do drzwi zakołacze”.
Jak mamy czuwać, jak przygotować się na przyjście Pana? Będziemy przygotowani na Jego ostateczne przyjście, jeśli nie przegapimy Jego przychodzenia teraz, w drugim człowieku, którego spotykamy. Praktyczną wskazówkę daje nam dzisiaj święty Łukasz: „Kto ma dwie suknie, niech jedną da temu, który nie ma; a kto ma żywność, niech tak samo czyni”.
Oceń