Dz 14,21b–27 / Ps 145 / Ap 21,1–5a / J 13,31–33a.34–35
[18 maja 2025 / V niedziela wielkanocna]
Pan Jezus rozpoczyna swoją mowę pożegnalną w Wieczerniku od stwierdzenia, że został „otoczony chwałą”. To wyrażenie, które powtarza się aż pięć razy, można przetłumaczyć jako „uwielbić”, „uczynić ważnym”. W obliczu zbliżającej się męki Jezus zapewnia swoich uczniów, że choć wszyscy Go opuszczą, to dla Ojca zawsze będzie ważny, a Jego męka stanie się okazją do objawienia się Bożej chwały. Dość powiedzieć, że po skończonej wieczerzy kohorta, którą przyprowadza Judasz, pada przed Jezusem na twarz, a podczas procesu Piłat wbrew wszystkim powtarza i każe napisać, że Jezus jest królem żydowskim.
W swojej mowie Jezus stara się jednak przygotować uczniów na to, co się stanie po męce i po zmartwychwstaniu. Wskazuje, że „jeszcze krótko jest z nimi”, ale daje do zrozumienia, że Bóg otoczy chwałą tych, którzy będą naśladowali Jego miłość. Świadectwo tego słyszymy w pierwszym czytaniu, gdzie po powrocie z podróży misyjnej Paweł i Barnaba opowiadają, „jak wiele Bóg przez nich zdziałał i jak otworzył poganom podwoje wiary”.
Jezus daje nowe przykazanie, zmieniając starotestamentalną definicję z Księgi Kapłańskiej. Nie nakazuje miłować bliźniego „jak siebie samego”, ale nakazuje miłować tak, „jak On sam nas umiłował”. To ważne rozróżnienie, bo człowiek bez Boga często wpada w fałszywe formy miłości, myląc ją z egoizmem, egocentryzmem czy narcyzmem albo pogrążając się w zniechęceniu i odrzuceniu samego siebie. W takich formach relacji trudno jest znaleźć oznaki Bożej chwały.
Nowe przykazanie, które daje Jezus, zapowiada także nowy porządek i chwałę, których będziemy doświadczać w niebie. O tym czytamy w Apokalipsie, gdy Jan ma widzenie „nowego nieba i nowej ziemi”. W tej nowej rzeczywistości człowiek będzie mieszkał razem z Bogiem. Już nikt nie będzie się czuł nieważny i niekochany, bo wszystkie relacje zbudowane będą w oparciu o doświadczenie nieskończonej miłości Boga. W ten sposób nowa ludzka społeczność stanie się wspólnotą otoczonych chwałą przez Boga, a jednocześnie wspólnotą, w której chwałą otoczony jest Bóg.
Artykuł pochodzi z miesięcznika W drodze 2025, nr 05. Kup cały numer.
Oceń