Hewel. Wszystko jest ulotne oprócz Boga
Zwolennicy Mszy św. trydenckiej powołują się na „Konstytucję o Liturgii Świętej” Soboru Watykańskiego II, która mówi, że „Święta Matka Kościół uważa za równe w prawach i godności wszystkie prawnie uznane obrządki i chce je na przyszłość zachować i zapewnić im wszelki rozwój”. Dlatego, w ich opinii, Msza św. Piusa V nie została i nigdy nie może zostać zakazana.
Pierwsze krytyczne opinie o nowej liturgii pojawiły się na poświęconym tej sprawie Synodzie w roku 1967, gdzie projekt posoborowej Mszy św. nie uzyskał aprobaty większości biskupów. Kiedy 3 kwietnia 1969 roku opublikowano nowy obrzęd Mszy dwaj kardynałowie Alfredo Ottawiani i Antonio Bacci napisali do Ojca Świętego Pawła VI list zawierający „Krótką analizę krytyczną Novus Ordo Missae”. Obaj purpuraci mówią w nim m.in. o zaciemnianiu bezpośredniego celu Mszy św., jakim jest Ofiara przebłagalna za grzechy, przytłumieniu realnej obecności Chrystusa pod postaciami chleba i wina, zredukowaniu znaczenia kapłana do przewodniczenia wiernym. Przypominają też, że wbrew postanowieniom Soboru nowy mszał praktycznie eliminuje łacinę.
Najbardziej znanym obrońcą starej liturgii był francuski arcybiskup Marcel Lefebvre, żarliwy misjonarz i delegat papieski na Afrykę Zachodnią, uczestnik Soboru. Stanął on na czele założonego w 1970 roku przez biskupa Lozanny Bractwa Kapłańskiego Św. Piusa X. W prowadzonym przez Bractwo seminarium, kandydatów do stanu kapłańskiego przygotowywano do odprawiania przedsoborowej Mszy św. Okazało się, że na takich księży czeka wielu wiernych na całym świecie, którzy nie umieli odnaleźć się w posoborowej liturgii. Arcybiskup bardzo szybko popadł jednak w konflikt z biskupami szwajcarskimi i Stolicą Apostolską. Główną tego przyczyną były jego wypowiedzi poddające w wątpliwość postanowienia Vaticanum II i autorytet papieża. W 1975 roku bez kanonicznego zezwolenia abp. Lefebvre wyświęcił trzech kapłanów. Rok później papież Paweł VI rozwiązał seminarium, jednak abp. Lefebvre nie podporządkował się tej decyzji. Po wyborze Jana Pawła II bardzo szybko doszło do spotkania Ojca Świętego z Arcybiskupem i wszystko wskazywało na to, że sytuacja unormuje się. Rozpoczęły się rozmowy, które jednak przeciągnęły się na wiele lat. Ojciec Święty wydał w tym czasie, 3 października 1984 roku, indult zezwalający pod kilkoma warunkami na odprawianie starej liturgii. Ostatecznie 5 maja 1988 roku Arcybiskup podpisał z kardynałem Josephem Ratzingerem „Protokół ugody”, w którym zobowiązał się do poszanowania dyscypliny kościelnej i uznania prawomocności reformy liturgicznej, a Watykan obiecał, że uzna Bractwo Piusa X za stowarzyszenie apostolskie na prawie papieskim. Ojciec Święty miał też w przyszłości wyświęcić spośród kapłanów bractwa jednego biskupa. Następnego dnia jednak abp. Lefebvre zerwał porozumienie i wbrew wyraźnej woli papieża 30 czerwca wyświęcił 4 biskupów, czym ściągnął na siebie ekskomunikę.
Z bractwa wystąpiła wtedy część księży i kleryków, tworząc 18 lipca nową wspólnotę, Bractwo Św. Piotra. Już sama nazwa miała podkreślać jedność z Rzymem, który bardzo szybko, bo już po trzech miesiącach — prawdziwy ewenement w dziejach Kościoła — uznał je za stowarzyszenie życia apostolskiego. Powołano Pontyfikalną Komisję Ecclesia Dei, która opiekuje się katolikami związanymi z tradycyjną liturgią na całym świecie. Na mocy papieskiego indultu za zgodą miejscowego biskupa w każdej diecezji wierni mogą prosić o odprawienie starej Mszy. W październiku tego roku w zorganizowanych w Rzymie obchodach 10–lecia powstania Komisji uczestniczyło kilka tysięcy delegatów. Wiernych Rzymowi tradycjonalistów przyjął Ojciec Święty, wykład dla nich wygłosił m.in. prefekt Kongregacji Doktryny Wiary kard. Joseph Ratzinger.
Dziś Bractwo Św. Piusa X liczy ok. 360 księży i 250 seminarzystów w sześciu seminariach na całym świecie, ponad 180 braci i sióstr zakonnych. Związanych jest z nim 10 zakonów męskich i 18 żeńskich wiernych tradycji trydenckiej. Parafie prowadzone przez lefebvrystów gromadzą ponad 200 tys. wiernych na całym świecie.
W Bractwie Św. Piotra jest dziś ponad 100 księży i 70 kleryków z dwóch seminariów w Niemczech i Stanach Zjednoczonych. Istnieją także mniejsze zgromadzenia sprawujące klasyczną liturgię, które pozostają w jedności z Ojcem Świętym. Starą Mszę odprawiają też często zwykli kapłani diecezjalni — spośród 181 diecezji amerykańskich celebruje się ją w stu. Wszędzie tam, gdzie biskupi wydają indulty na Mszę Trydencką, znaczenie lefebvrystów maleje.
Oceń