Oglądajmy, czym jesteśmy. Badajmy rzeczy ludzkie, jakimi są. Badajmy je od strony prawdy, półprawdy, zmyślenia. Raz od strony życia, innym razem od strony śmierci. Film nie zaczyna się od swoich granic i na nich się nie kończy. Myślę, że czasem coś wie.
Zew pampasów, czyli Gaucho Gaucho
Dokument z życia niewielkiego środowiska argentyńskich gauchos, czyli kowbojów (i kowbojek), którzy oswajają dzikie konie, pasą bydło, zmagają się na rodeo. Wszystko na głębokiej prowincji, w sercu gór Salta. Kamera podglądała tych naturszczyków przez dwa lata. W rejestracji czarno-białej, w trybie szerokoekranowym.
Tutejsi gauchos to nie są amisze ani pracownicy skansenu popisujący się przed turystami. To miejscowi z wyboru. Niegdyś ogromnie popularni w literaturze i w kinie, mieli w Ameryce Południowej podobny status, jak kowboje w Ameryce Północnej. Zwłaszcza od kiedy Hollywood zmienił ich w ikony popkultury. Film więc zaciekawia, ale też budzi szacunek i podziw dla tej enklawy.
Tu, w odwiecznym kręgu życia, jest miejsce dla wszystkich, także dla kondora andyjskiego, drapieżnego ptaka, o którym się mówi, że porywa cielęta. Bo też czym ma się żywić, skoro kolejne susze pozbawiają go naturalnego żeru? Coraz mniej drobnej zwierzyny biega między kaktusami, a bydło pokonuje coraz dłuższe drogi do wodopojów, które i tak zaskakująco szybko wysychają. W pampasy wcinają się jęzory ziemi jałowej. Za to, kiedy wreszcie lunie, razem z mieszkańcami enklawy wręcz czujemy smak i zapach deszczu. Tak intensywne jest to święto! Sceny galopów po prerii czy rodeo mają rozmach operowy, zwłaszcza gdy towarzyszy im duet tenorów z Poławiaczy pereł Georges’a Bizeta.
Poganiaczom bydła na pampasach rosną następcy. Kamera pilnie kręci się wokół siedemnastoletniej uczennicy Guady, która się upiera, by nawet w szkole, gdzie obowiązują mundurki, pozostać przy tradycyjnym szerokim berecie i spodniach. Jej rówieśnik pod okiem ojca uczy się, jak zaganiać bydło, jak odławiać krowy, używając lassa, jak ostrzyć nóż i krajać mięso. Chłopak zarzeka się, że nie chce zostać gaucho na pokaz, pragnie zostać prawdziwym gaucho. W języku miejscowych – gaucho gaucho!
Zostało Ci jeszcze 75% artykułu
Kup miesięcznik W drodze 2025, nr 06, a przeczytasz cały numer
Oceń