relacja państwo – Kościół to materia delikatna, w której łatwo o nadużycia i manipulacje. A w toczących się dyskusjach, próbujących rozstrzygnąć ewentualne kwestie sporne i wrażliwe, niejednokrotnie zamiast przedstawiania argumentów merytorycznych wygłasza się manifesty światopoglądowe. Dotyczy to na przykład niedawnej rozmowy o wprowadzeniu zakazu spowiadania dzieci, które nie skończyły osiemnastego roku życia, czy powracającej co jakiś czas kwestii reformy finansów Kościoła, czyli opodatkowania się wiernych na rzecz konkretnej wspólnoty religijnej. Każda z tych propozycji wywołuje emocje, a o ich złożoności i mniej oczywistych wymiarach piszemy w tym numerze miesięcznika.
Jednocześnie zwracamy uwagę na to, że mamy do czynienia z kolejną odsłoną sporu, powracającego co jakiś czas w debacie publicznej i sytuującego ludzi wierzących w roli niebezpiecznych buntowników i antypaństwowców, których władza za wszelką cenę musi ich okiełznać. Takie myślenie jest fałszywe i pomija istotne kwestie, z którymi socjologowie, teologowie i filozofowie religii pogodzili się już dekady temu. Podobnie jak fikcją jest dziś mówienie o monopolu chrześcijaństwa na meblowanie sumienia i lokowanie jedynej słusznej narracji w zbiorowej tożsamości, tak samo rzecz się ma z teorią twardej sekularyzacji, w myśl której mielibyśmy stworzyć nagie forum publiczne pozbawione obecności jakichkolwiek odniesień światopoglądowych.
Zdajemy sobie sprawę, jak wiele się wydarzyło w Kościele w ostatnich tygodniach. Cieszymy się z wyboru papieża Leona XIV, o którym więcej napiszemy w kolejnym wydaniu naszego miesięcznika. Natomiast w numerze, który trzymają Państwo w rękach, żegnamy jego poprzednika, papieża Franciszka, a także dominikańską legendę, ojca Jana Andrzeja Kłoczowskiego OP.
Oceń