Jak było dawniej, tak i teraz
Odwrócić się na pięcie i ruszyć. Za plecami zostawić wszystko, co znane: dom z jego wiążącymi obowiązkami, codzienność pracy, powtarzalność tych samych twarzy. Powiedzieć przez ramię: „Wystarczy” temu, co znane, zaś temu, co przed sobą, z zawadiackim uśmi...