Życie człowieka to odwieczna walka serca z rozumem, skrupułów i pragnień, złych podszeptów i głosu sumienia. Balansowanie między tym, czego od nas oczekują inni, i tym, czego sami pragniemy. A do tego wszystkiego strach, bo co o mnie pomyślą, i niemożność nazwania niektórych uczuć nawet przed samym sobą. Czy iść za wszystkimi, nie wychylać się i nikomu nie narażać, zachowując bezpieczne status quo, czy jednak przemóc się wbrew środowisku, a nawet wbrew sobie i postąpić słusznie? Czy radzić się mądrzejszych, słuchać większości, czy kierować się wewnętrznym przekonaniem o trafności tego, co podpowiada nam intuicja? Bohater w filmie nie ma łatwo. W książce możemy go ocenić na podstawie motywacji, przemyśleń, opisu okoliczności. Na ekranie najczęściej widzimy tylko czyny, nie lubimy monologów wyjaśniających każde zachowanie. Liczymy na docenienie naszej inteligencji i pozostawienie pola do interpretacji. Zresztą przecież nie da się zajrzeć do głowy postaci. Prawda?
W głowie się nie mieści 3, czyli Follemente. W tym szaleństwie jest metoda
Kto widział Pixarowskie W głowie się nie mieści, ten pewnie pamięta potraktowane po macoszemu, a równie ciekawe jak w głowie głównej bohaterki myśli jej rodziców. Te stereotypowe wizje tego, co myśli kobieta, a co mężczyzna, to była przecież prawdziwa perełka! Aż dziw, że dotychczas nikt nie podłapał tego pomysłu i nie skonstruował na tej podstawie rozbudowanej fabuły. Ale od czego mamy Paola Genovese? Twórca przebojowego Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie bierze na warsztat dwójkę poznających się ludzi i pozwala nam zajrzeć do ich myśli. A tam – parada postaci! Lara i Piero spotykają się na pierwszej randce, a reżyser daje nam przegląd oczekiwań pomieszanych z obawami, nadzieją i historią rozczarowań. W głowie mężczyzny romantyk i casanova walczą z upartym pragmatykiem, w głowie kobiety – feministka poucza nieśmiałą marzycielkę, a szyki miesza im zbuntowana indywidualistka. Działają tam sztaby kryzysowe pracujące nad tym, żeby druga osoba wyrobiła sobie o nas jak najlepsze zdanie. Co powiedzieć, a co przemilczeć? Jak się czymś podzielić, żeby nie wydać się dziwakiem? O co zapytać, żeby okazać zainteresowanie, ale nie wyjść na impertynenta? Jak można się spodziewać, je
Zostało Ci jeszcze 75% artykułuKup miesięcznik W drodze 2025, nr 07, a przeczytasz cały numer
Oceń