iPray t. 2. Okres zwykły I
W Wilnie 13 września 1935 roku św. Faustyna miała wizję anioła, który przyszedł ukarać ziemię za grzechy. Zaczęła go prosić, aby się wstrzymał kilka chwil, a świat będzie czynił pokutę. Nagle stanęła przez majestatem Trójcy Świętej, nie śmiała jednak powtórzyć swego błagania. Kiedy odczuła w swej duszy moc łaski Jezusa, zaczęła się modlić wewnętrznie słyszanymi słowami i zobaczyła, że kara od Ziemi została odsunięta. Na drugi dzień, kiedy była w kaplicy, Pan Jezus jeszcze raz przypomniał jej te słowa i dokładnie pouczył, jak należy odmawiać tę modlitwę na zwykłej cząstce różańca.
Na początku:
Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo, Wierzę w Boga
Na dużych paciorkach (1 raz):
Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo najmilszego Syna Twojego, a Pana naszego Jezusa Chrystusa na przebłaganie za grzechy nasze i całego świata.
Na małych paciorkach (10 razy):
Dla Jego bolesnej męki miej miłosierdzie dla nas i całego świata.
Na zakończenie (3 razy):
Święty Boże, Święty Mocny, Święty Nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami i nad całym światem.
Oceń