Tom 41 serii „Dzieła wszystkie Tomasza z Akwinu” stanowi pierwszą część komentarza św. Tomasza do słynnej Etyki nikomachejskiej Arystotelesa – dzieła poświęconego m.in. szczęściu, cnotom, jako sposobom dążenia do niego, oraz przyjaźni.
Niniejsze wydanie, w przekładzie Marcina Beściaka, jest pierwszym pełnym przekładem „Objaśnienia Etyki” na język polski.
Gatunek literacki wykorzystany w tym dziele przez Akwinatę to komentarz ad litteram (czyli „dosłowny”) zwany także sententia. Polega on na odtworzeniu i uporządkowaniu treści komentowanego dzieła z niewieloma własnymi uwagami komentatora. Akwinata przedstawia więc krok po kroku treść kolejnych ksiąg Etyki. Wskazuje przy tym na strukturę tekstu i rekonstruuje tok rozumowania Arystotelesa, niekiedy odrzucając krążące błędne interpretacje myśli tego filozofa lub zaznaczając rozbieżności pomiędzy jego twierdzeniami, a wiarą chrześcijańską.
Ten ostatni punkt był bardzo ważny dla myśli chrześcijańskiej. Już przed św. Tomaszem z Akwinu udało się wypracować w średniowieczu stanowisko, że filozofia i teologia są komplementarne. Wobec tego Tomaszowi pozostało – jak pisze we wstępie prof. Mikołaj Olszewski:
Tylko wychwycić te punkty, w których Arystoteles jakby zatrzymuje się u wrót teologii, i wyjaśnić, dlaczego ich nie przekracza.
Tak jest np. w przypadku spojrzenia na szczęście, które w Etyce jest rozważane w odniesieniu do życia ziemskiego, nie sięgając szczęścia wiecznego, o którym mówi objawienie chrześcijańskie.
Rozmaite są opinie uczonych na temat tego, ile w „Objaśnieniu Etyki” znajdujemy własnej filozofii Tomasza, a na ile jest to relacjonowanie komentowanego dzieła.
Prof. Olszewski zauważa, że Akwinata komentując Etykę Arystotelesa, wydobywając jej główne myśli i systematyzując jej przekaz, tworzy pewne sprawne narzędzie do dalszego rozwijania filozofii moralnej, a w jeszcze odleglejszej perspektywie – pomocne także w teologii. Ostatecznie bowiem – jak Tomasz sam powiedział w innym ze swych dzieł:
Celem studiowania filozofii nie jest wiedza o tym, co myśleli ludzie, ale wiedza o prawdzie rzeczywistości.
Tomaszowe „Objaśnienie Etyki” było ważnym elementem średniowiecznej recepcji dzieł Arystotelesa na Zachodzie. Dla czytelnika będącego chrześcijaninem to jednak nie ten komentarz jest ostatnim słowem św. Tomasza o etyce Arystotelesa, ale druga część Summy teologii, gdzie proporcje się zmieniają – myśl Arystotelesa zostaje wkomponowana we własną refleksję filozoficzną i teologiczną Akwinaty.
O serii:
Dzieła św. Tomasza, zebrane w ramach 70-tomowej serii Dzieła wszystkie Tomasza z Akwinu, należą do europejskiego i światowego kanonu intelektualnego i stanowią ważną inspirację do pogłębionych intelektualnych poszukiwań.
Tomaszowe dzieło, w zależności od tłumaczenia, liczy od kilkunastu do kilkudziesięciu tysięcy stron. Do jego spuścizny odwołują się nie tylko katolicy, lecz również chrześcijanie innych wyznań, a także niewierzący specjaliści rozmaitych nauk humanistycznych, w tym ekonomiści i politycy.
Serię opracowują: Fundacja Pro Futuro Theologiae, Instytut Tomistyczny i Wydawnictwo Polskiej Prowincji Dominikanów W drodze. W projekcie bierze udział wielu wybitnych tłumaczy oraz badaczy twórczości św. Tomasza z Akwinu.
Projekt Dzieła wszystkie Tomasza z Akwinu został objęty honorowym patronatem Przemysława Czarnka, Ministra Edukacji i Nauki.
Oceń