(ur. 17 grudnia 1936 r. w Buenos Aires – zm. 21 kwietnia 2025 r. w Watykanie) – wł. Jorge Mario Bergoglio.
Jego rodzice byli włoskimi imigrantami. Po ukończeniu technikum i obronie dyplomu z chemii w 1958 roku wstąpił do seminarium. W zakonie jezuitów kontynuował edukację, otrzymał licencjat z filozofii, zgłębiał nauki humanistyczne, studiował teologię, literaturę i psychologię. Święcenia kapłańskie przyjął 13 grudnia 1969, a profesję wieczystą złożył 22 kwietnia 1973 roku.
W zgromadzeniu pełnił funkcje mistrza nowicjatu, prowincjała jezuitów w Argentynie, a także rektorem Colegio Máximo de San José w San Miguel. Podczas pobytu w Niemczech, kontynuował naukę na wydziale teologicznym St. Georgen we Frankfurcie nad Menem.
20 maja 1992 roku został mianowany biskupem pomocniczym Buenos Aires, a w lutym 2001 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej. Jako kardynał był członkiem m.in. Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, Duchowieństwa, Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, Papieskiej Rady ds. Rodziny, Papieskiej Komisji ds. Ameryki Łacińskiej. W latach 2005–2011 był przewodniczącym Konferencji Episkopatu Argentyny.
Nawet będąc już kardynałem prowadził skromny tryb życia, z którego jest znany. Sam gotował i korzystał z transportu publicznego.
13 marca 2013 został wybrany Biskupem Rzymu. Jest pierwszym jezuitą powołanym do sprawowania funkcji papieża, a także pierwszym papieżem spoza Europy od czasów syryjskiego papieża Grzegorza III (zm. 741 r.).
Nakładem Wydawnictwa W drodze ukazały się 7×7 o sakramentach i darach Ducha Świętego oraz Dom dla duszy. Kościół według papieża Franciszka.
