Fragment stołu, na którym odprawiał mszę Święty Piotr, a potem kolejni papieże aż do Świętego Sylwestra I – takie niespodzianki czekają na nas w Rzymie.
W listopadzie będę chciał zabrać czytelników na spacer po rzymskich (niektórych) cmentarzach. Zakończenie Pieśni słonecznej Świętego Franciszka z Asyżu – o której pisałem miesiąc temu – wychwala Siostrę Śmierć. Myślę, że to dobre wprowadzenie do przeżywania uroczystości Wszystkich Świętych i Dnia Zadusznego, które w naszej tradycji spotykają się na… cmentarzach.
Pochwalony bądź, Panie, przez naszą siostrę, śmierć cielesną,Której żaden człowiek żywy ująć nie może;Biada tym, co konają w grzechach śmiertelnych;Błogosławieni, którzy znajdą się w Twej najświętszej woli,Bowiem śmierć wtóra zła im nie uczyni.Chwalcie i błogosławcie Pana, i czyńcie Mu dzięki,i służcie Mu z wielką pokorą.
W ostatnich dniach włoski parlament przegłosował ustawę o przywróceniu święta narodowego w dniu liturgicznego wspomnienia (dla Włochów uroczystości) Świętego Franciszka, 4 października. To święto ma być znakiem jedności i tożsamości Włochów, ale niestety codzienność włoska pokazuje, że to tylko pobożne życzenie.
Lateran
Najpierw wybierzmy się do kolejnej bazyliki papieskiej w Rzymie, tej najważniejszej. 9 listopada przypada w liturgii święto Rocznicy Poświęcenia Bazyliki Laterańskiej. Papież Sylwester I konsekrował ją w 324 roku i chociaż nasze oczy najczęściej są zwrócone na bazylikę Świętego Piotra, to papieska arcybazylika Najświętszego Zbawiciela, Świętego Jana Chrzciciela i Świętego Jana Ewangelisty na Lateranie (tak brzmi pełna nazwa) jest najważniejszą świątynią katolicką, ponieważ to kościół katedralny biskupa Rzymu, papieża. Obok bazyliki, w Pałacu Laterańskim, mieszkali papieże aż do połowy XIV wieku, co powodowało, że Lateran był centrum Kościoła przez prawie tysiąc lat. Tutaj odbywały się sobory powszechne (w sumie pięć), a papież Bonifacy VIII ogłosił pierwszy rok jubileuszowy w 1300 roku, czego pamiątką jest fresk Giotta.
Bazylika nazywana jest „matką i głową wszystkich kościołów miasta (tzn. Rzymu) i świata”, bo to pierwsza bazylika zbudowana po edykcie cesarza Konstantyna, zezwalającym chrześcijanom na swobodne wyznawanie swojej wiary. Przypomina o tym inskrypcja wyryta dwa razy (!) na fasadzie: Omnium urbis et orbis ecclesiarum mater et caput.
Przechodząc przez Drzwi Święte, zwróćmy uwagę na ich głęboką symbolikę. U dołu znajduje się postać Maryi z Dzieciątkiem – razem wskazują na krzyż z wiszącym Jezusem. W jednym obrazie droga od wcielenia do ukrzyżowania.
Bazylika wielokrotni
Zostało Ci jeszcze 85% artykułuKup miesięcznik W drodze 2025, nr 11, a przeczytasz cały numer
Oceń