(ur. 17 maja 1927 r. w Poznaniu – zm. 20 czerwca 2017 r. w Lubiniu) – właśc. Wojciech Meissner, polski duchowny rzymskokatolicki, benedyktyn, lekarz, absolwent studiów medycznych, przeor klasztoru benedyktynów w Lubiniu (1980-1983), rekolekcjonista, autor licznych publikacji i książek.
II wojnę światową spędził w Warszawie. Był wolontariuszem i sanitariuszem w szpitalu powstańczym. Jako ranny przy bombardowaniu sanitariusz trafił do obozu jeńców wojennych w Niemczech, Stalag XI A. Po powrocie do Polski skończył studia medyczne w Poznaniu, a po nich wstąpił do zakonu benedyktynów w Tyńcu.
Opowieść ojca Meissnera OSB w Archiwum historii mówionej Muzeum Powstania Warszawskiego.
