Odpoczynek i kult

Faktem jest, że częściej zastanawiamy się nad sensem pracy niż nad znaczeniem odpoczynku. W świecie, w którym wszystko jest skalkulowane, gdy chcemy być wydajni i sprawczy, odpoczywanie wydaje się marnowaniem czasu. Josef Pieper przywraca znaczenie odpoczynkowi jako chwilom, w których mamy możliwość świętowania, a „najuroczystszym, jaki w ogóle istnieje, sposobem obchodzenia święta, jest kult”. Uważa, że praca nie powinna być wyłączną miarą naszego życia. Przestrzega przed dyktaturą pożytku i użyteczności jako jedynych wyznaczników sensownego działania, ale także przed czczym organizowaniem czasu wolnego, co może być tak naprawdę kolejną formą pracy.

Obchodzenie i przeżywanie akceptacji świata w niecodzienny sposób jest tym, co stanowi sens święta. Nie można jednak wymyśleć bardziej intensywnego akceptowania świata niż „chwała Boża”, wysławianie Stwórcy tego świata

Książka stanowi jeden z najważniejszych tytułów filozoficznych wydanych w XX wieku. Choć minęło ponad 70 lat, wydaje się, że jej aktualność jest żywa jak nigdy dotąd. Odpoczynek jest postawą umysłu i stanem duszy, który sprzyja zdolności postrzegania rzeczywistości świata. Josef Pieper pokazuje, że Grecy i średniowieczni Europejczycy rozumieli wielką wartość i znaczenie wypoczynku. Wskazuje również, że religia może narodzić się tylko w czasie wolnym - czasie wolnym, który pozwala na kontemplację natury Boga. Autor zachęca, by mieć oczy i uszy, serce i ducha otwarte na doświadczenie chwili obecnej. Czas wolny był i zawsze będzie pierwszym fundamentem każdej kultury. Pieper utrzymuje, że nasz współczesny świat kultu pracy pokonał czas wolny. Autor ostrzega, że jeśli nie odzyskamy „sztuki” ciszy i wglądu w siebie, a także zdolności do niedziałania, jeśli zastąpimy prawdziwy wypoczynek naszymi powierzchownymi rozrywkami, zniszczymy naszą kulturę – i samych siebie.

W skrócie:

• jeden z najważniejszych tytułów filozoficznych wydanych w XX wieku;
• książka, która idzie pod prąd współczesnej zabieganej kulturze;
• ukazanie ważnej roli wolności i czasu wolnego jako przestrzeni dla duszy szukającej Boga;
• zachęta do kontemplacji życia, uważności, czasami niedziałania;
• mądra, przejrzysta, wymagająca lektura – klasyka gatunku;
• ostrzeżenie przed nadmiernym zatraceniem się w pracę, kosztem czasu wolnego – czasu dla Boga i siebie samego;
• bezcenna lektura w szczególności dla wykładowców, studentów, kleryków i wymagających czytelników zainteresowanych pogłębionym rozwojem duchowym i obiektywnym spojrzeniem na świat przepełniony konsumpcjonizmem i utylitaryzmem;
• najwcześniejsza (I wersja pochodzi z 1948 r.) i najbardziej poczytna książka autora;
• wstęp kardynała Karla Lehmanna
• budowa: 5 rozdziałów;
• autor: Josef Pieper – niemiecki filozof katolicki.