(ur. 3 sierpnia 1905 r. w Rabenstein an der Pielach w Austrii – zm. 13 marca 2004 r. w Wiedniu) – austriacki duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych, studiował w Sankt Pölten, Rzymie i Lille, od 1956 r. arcybiskup metropolita Wiednia, od 1958 r. kardynał, brał czynny udział w przygotowaniach do II soboru watykańskiego i jego pracach.
W 1933 roku przyjął święcenia kapłańskie, pracował jako duszpasterz i wykładowca w Sankt Pölten Salzburgu i Wiedniu oraz kształcił się w zakresie teologii, filozofii, biblistyki, religioznawstwa i języków obcych.
Pierwszy przewodniczący watykańskiego Sekretariatu dla Niewierzących oraz założyciel fundacji „Pro Oriente”, której celem jest lepsze poznanie i zbliżenie z Kościołami wschodniochrześcijańskimi.
