Ks. prof. dr hab. Henryk Seweryniak o książce „W obronie spraw najważniejszych”

Ks. prof. dr hab. Henryk Seweryniak o książce „W obronie spraw najważniejszych”

Ks. prof. dr hab. Henryk Seweryniak, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

W obronie spraw najważniejszych. Szkice o apologii to zbiór dziesięciu tekstów poświęconych współczesnej obronie chrześcijaństwa i podstawowych wartości, na których została ufundowana zachodnia cywilizacja. W przedkładanych tekstach, przybierających formę esejów, autor zajmuje się wybitnymi intelektualistami (filozofami, teologiami, pisarzami), którzy z powodzeniem – po mistrzowsku – uprawiają nową apologię. Rozpoczyna od myśli Leszka Kołakowskiego, ukazując jego krytyczną apologię Jezusa. W eseistyce abpa Józefa Życińskiego znajduje uzasadnienie sensu, którego szuka człowiek. Analizując prace Rémiego Brague’a, podkreśla obecną w nich apologię cywilizacji łacińskiej. Wybrane eseje Agnieszki Kołakowskiej traktuje jako obronę rozumu wobec politycznej poprawności i myśli postmodernistycznej, a myśl Chantal Delsol jako konsekwentną apologię człowieka. W pismach trapisty Michała Zioło znajduje obronę obecności Boga w świecie. W bogatej twórczości Wojciecha Wencla, rozciągającej się od poezji po felieton, odkrywa apologię piękna. Życie Andrzeja Kijowskiego interpretuje jako zapis poszukiwania Boga, a w jego Dzienniku dostrzega wyraźne rysy apologii pro vita sua. Do grona współczesnych apologetów, co może zaskakiwać, włącza również żydowskiego pisarza Amosa Oza; jego biografia i twórczość są obrazem zmagań, jakie przez lata toczył z Bogiem. Stawiane przez Oza pytania (o moc Słowa, boskość Jezusa czy znaczenie tradycji religijnych) pozwalają dostrzec w jego pismach niekonfesyjną apologię. Podsumowaniem wątków apologijnych obecnych w literaturze jest ostatni esej – dopełnienie i próba systematyzacji analizowanych apologii.

Dla wielu apologia już była i dlatego uprawianie jej dzisiaj uznają za anachronizm, a już na pewno za rzecz niegodną intelektualisty. Ks. Przemysław Artemiuk wykazuje, że apologia jest i to uprawiana nie tylko przez dziennikarzy-polemistów, ale także przez wybitnych współczesnych: filozofów, teologów, historyków i pisarzy.

Jest, ale jaka? Ano, już nie tylko ostro polemiczna. I nie tylko wyszukująca wrogów i broniąca tylko historyczności Jezusa Chrystusa czy prymatu papieskiego. „Nowa apologia” idzie głębiej i szerzej – broni samych podstaw cywilizacji euroatlantyckiej, które zarówno ks. Artemiuk, jak i „jego autorzy” widzą w: chrześcijańskiej koncepcji osoby ludzkiej, szacunku dla praw człowieka, uznaniu naturalnej różnicy płci, niepodważalności małżeństwa między kobietą i mężczyzną i stworzonej przez nich rodziny, respektowaniu najwyższej wartości życia ludzkiego od poczęcia do naturalnej śmierci.

Autor monografii rozsmakowuje się w niej na nowo w myślicielach trochę, niestety, już zapominanych: Andrzeju Kijowskim, Leszku Kołakowskim i arcybiskupie Józefie Życińskim. A z nowszych autorów czyta i Rémiego Brague’a, i Agnieszkę Kołakowską, i  Chantal Delsol, i trapistę o. Michała Zioło, i Wojciecha Wencla, i, o dziwo, Amosa Oza. Bowiem „nowa apologia”, stając „w obronie spraw najważniejszych”, przekracza granice konfesyjne i szuka sojuszników tam, gdzie oni są, a nie gdzie ich rzekomo być nie powinno.

Produkt dodany do koszyka

Zobacz koszyk Kontynuuj zakupy

Polecane przez W drodze