Materiały dla mediów | 08.03.2023

„Opowieści pielgrzyma”, Arsenij Trojepolski

Pobierz okładkę Pobierz informację prasową Pobierz fragment książki Przejdź do produktu

„Opowieści pielgrzyma” powstały w latach 1859-1863. Ich autorem, jak dowodzą współcześni badacze, był rosyjski mnich Arsenij (Walentyn) Trojepolski – obecnie odkrywany i coraz bardziej doceniany duchowy pisarz XIX-wiecznej Rosji. Urodził się w 1804 roku w rodzinie drobnej, rosyjskiej szlachty.

Studiował na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Moskiewskiego. W 1825 roku wstąpił do klasztoru św. Symeona w Moskwie. W 1832 roku został kapłanem (w tradycji prawosławnej zwany hieromnichem). Podczas swojego życia wielokrotnie zmieniał miejsca pobytu, przebywał w kilkunastu klasztorach w wielu regionach Rosji. W 1857 roku trafił do klasztoru św. Pafnutiusa w Borowsku pod Moskwą, gdzie zmarł w 1870 r.. Tam napisał Opowieści pielgrzyma, a także inne, liczne pisma poświęcone m.in. teorii i praktyce Modlitwy Jezusowej.

Opowieści pielgrzyma to wyjątkowe dzieło chrześcijańskiej duchowości, które w barwnym stylu przedstawia drogę do odkrycia i praktyki modlitwy nieustannej, zwanej także Modlitwą Jezusową czy Modlitwą Serca. Tytułowy pielgrzym wyrusza w drogę, by się dowiedzieć, co oznaczają biblijne słowa „Nieustannie się módlcie”. Wędrując, poznaje modlitwę Jezusową i zaczyna żyć zgodnie z wolą Bożą. Jego historia to mistrzowska opowieść o tym, jak Bóg zmienia życie człowieka.

Pismo to, uważane do niedawna za anonimowe, doczekało się wielu wydań w różnych językach świata. Niniejsze, piąte, wydanie zawiera nowy wstęp, w którym przedstawiono historię powstania dzieła oraz wyjaśniono kwestię jego autorstwa.

Tak, to prawda, że niemało jest kazań o modlitwie, sporo jest też o niej pouczeń różnych pisarzy, ale ponieważ wszystkie ich rozważania opierają się najczęściej na rozmyślaniach, na wyobrażeniach własnego umysłu, a nie na prawdziwym doświadczeniu, to więcej mówią one o właściwościach modlitwy, niż o istocie jej samej. Jeden snuje przepiękne rozważania o konieczności modlitwy, inny o jej sile i dobroczynnym wpływie, jeszcze inny o środkach prowadzących do jej pełni, to znaczy o tym, że przy modlitwie potrzebne są: gorliwość, skupienie uwagi, gorącość serca, czystość myśli, pojednanie z nieprzyjaciółmi, pokora, skrucha i tak dalej. Ale czym jest modlitwa i jak się jej nauczyć?

– czytamy w Opowieściach pielgrzyma.

Fragment wstępu od wydawcy do wydania piątego:

Bartłomiej Wolszleger OP:

Kiedy w 1988 roku po raz pierwszy wydaliśmy Opowieści pielgrzyma, o. Placyd Galiński OSB swoje wprowadzenie, które w tym wydaniu zamieszczamy w skróconej wersji, rozpoczął od słów: »Prawdopodobnie nigdy nie będzie wiadomo, kto jest autorem Opowieści pielgrzyma«. Od tego czasu minęło już ponad trzydzieści lat. W tym czasie wielokrotnie wznawialiśmy tę niezwykłą książkę, która dla wielu stała się początkiem praktyki nieustannej modlitwy Jezusowej. Dzieło to było tłumaczone na wiele języków i wzbudzało zachwyt wśród tych, którzy po nie sięgnęli. Wielu się zastanawiało, kim jest jego autor, czy to na pewno jest rosyjski chłop z uschłą ręką, który przemierza bezkresy rosyjskiego imperium, czy też może pod jego postacią kryje się ktoś inny. Dziś, dzięki wytrwałej pracy Aleksieja Pentkowskiego, który niestrudzenie badał zasoby Biblioteki Narodowej w Moskwie, wiemy, że autorem tego niezwykle ciekawego dzieła jest hieromnich Arsenij Trojepolski.