Niektórzy starożytni filozofowie wierzyli, że oko człowieka jest jak latarnia: to w nim miało płonąć i z niego wychodzić na zewnątrz światło, by wydobywać z ciemności przedmioty, na które patrzący kieruje swój wzrok i tak umożliwiać widzenie. Była to tzw. teoria ekstramisji. Rozwój optyki pokazał wprawdzie, że w przypadku oka jest wręcz odwrotnie i że to raczej zewnętrzne światło odbite od powierzchni przedmiotów dociera do niego, by ostatecznie na siatkówce pojawił się obraz oglądanego obiektu, niemniej jednak warto zachować obraz oka-latarni jako metaforę użyteczną dla zrozumienia rzeczywistości innych niż optyka – na przykład rzeczywistości chrztu.
Co chrzest Jezusa zmienia w historii ludzkości i w naszej osobistej historii? Kusić nas może moralizm, zewnętrzne skupianie się na tym, co powinniśmy (z)robić w odpowiedzi na to misterium życia Chrystusa: skoro On przyjął chrzest, to i my powinniśmy dać się ochrzcić, chrzcić innych, mówić o odpowiedzialności płynącej z chrztu, przyjąć określony kod zachowań wiążący ludzi ochrzczonych, pewnie bronić wspólnych dla nas wartości itp. Tymczasem o wiele bardziej fundamentalne jest zrozumienie, jaką nową perspektywę – więcej nawet! – jaką nową tożsamość proponuje nam chrzest.
Chrystus, wcielony Logos, nowy Adam, stoi tu z nami i dla nas w Jordanie.
Co w nas zmienił chrzest Jezusa? Przeczytasz w książce Chwalić, błogosławić, głosić. Przewodnik dominikański, w rozdziale „Chrzest”, którego autorem jest Łukasz Miśko OP. Ojciec Miśko OP jest prezesem Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny i to właśnie w sklepie DOL został uchwycony z jubileuszową książką.
![[NA ŻYWO] O Triduum z Tomaszem Grabowskim OP](https://wdrodze.pl/wp-content/uploads/2024/03/Triduum-Paschalne.jpg)
Oceń