Rajmund z Kapui

dominikanin, spowiednik i kierownik duchowy św. Katarzyny ze Sieny.

Urodził się około 1330 roku. Jako syn sędziego i zarazem doradcy króla miał podjąć karierę prawniczą, zatem w wieku 16 lat został wysłany na studia prawnicze do Bolonii. Przypuszcza się, że będąc tam często odwiedzał dominikański kościół i modlił się przy grobie św. Dominika. Po kilku latach porzucił studia i wstąpił do zakonu Braci Kaznodziejów.

Niewiele wiadomo o pierwszych latach kapłaństwa Rajmunda. Przez jakiś czas był dyrektorem teologii w Rzymie, a w 1363 roku został spowiednikiem w klasztorze mniszek dominikańskich w Montepulciano.

Ta posługa widocznie przyniosła mu uznanie współbraci, w 1367 roku został wybrany na przeora wielkiego rzymskiego klasztoru przy kościele Santa Maria sopra Minerva. Siedem lat później otrzymał polecenie udania się do klasztoru San Domenico w Sienie, by podjąć tam obowiązki spowiednika i kierownika duchowego Katarzyny. Ojcowie badający jej sprawę odrzucili stawiane Katarzynie zarzuty, ale w celu ochronienia jej przed nieprzyjemnościami w przyszłości, została oddana pod duchową opiekę Rajmunda.

W czasie niewoli awiniońskiej i panujących w Europie podziałów Rajmund i Katarzyna wspierali papieża. Dominikanin był bardzo przywiązywany do Stolicy Apostolskiej, kolejne osoby pełniące funkcję Głowy Kościoła obdarzały go wielkim zaufaniem i powierzały mu wiele dyplomatycznych misji.

Postać Katarzyny tak zafascynowała Rajmunda, że po jej śmierci zdecydował się spisać cały żywot mistyczki. Niedługo później w 1380 roku Rajmunda wybrano na generała dominikanów. Ten wybitny kaznodzieja okazał się także zasłużonym reformatorem zakonu. Był to trudny czas dla zgromadzeń – konflikty i osłabienie duchowego autorytetu papiestwa przyczyniły się do ogólnego kryzysu życia zakonnego w XIV w. Rajmund podjął się zatem próby przywrócenia zakonowi pierwotnej gorliwości. Niestrudzenie wizytował klasztory i zachęcał je do ścisłej wierności regule. Angażował się na rzezc reformy do ostatnich dni życia.

Zmarł 5 października 1399 roku w Norymberdze, trzy dni później został pochowany. Po śmierci Rajmunda zakon kontynuował rozpoczętą przez niego reformę. Przed opanowaniem Norymbergi przez luteran współbracia zdołali wywieźć jego szczątki do rodzinnego Neapolu, gdzie złożono je w kościele San Domenico Maggiore.

Nakładem Wydawnictwa W drodze ukazał się spisany przez niego Żywot Świętej Katarzyny ze Sieny w tłumaczeniu Kaliksta Suszyło OP.

Produkt dodany do koszyka

Zobacz koszyk Kontynuuj zakupy

Polecane przez W drodze