(1917-1988) – wybitny artysta grafik, bibliofil.
Zaczynał jako księgarz poznański, a następnie wileński w Księgarni Świętego Wojciecha. Po wybuchu wojny stanął w pierwszym szeregu księgarzy ratujących z narażeniem życia polską książkę w Wilnie.
Autor publikacji Lignomeroryt: zastosowanie w grafice artystycznej i książkowej drewna modyfikowanego według „poznańskiej” technologii.
Wykonywał grafikę artystyczną, książkową i exlibris.
Był jednym z ostatnich w Polsce grafików tworzących w technice drzeworytu sztorcowego. Z nieopisaną starannością dbał o najwyższą jakość techniczną i merytoryczną swoich dzieł. Potrafił bez wahania zeszlifować wyrytowany niemal do końca klocek i rozpocząć pracę na nowo.
Wykonał znak dla dominikańskiego miesięcznika „W drodze”, który stał się logo Wydawnictwa W drodze.
Mariologia, a więc dzieła poświęcone Najświętszej Maryi Pannie, stanowiła w jego twórczości jeden z podstawowych nurtów, a poszczególne jej aspekty stały się tematem licznych prac, ujętych w formę symbolu. Jego ukochanym miastem było Wilno.
Za wybitne osiągnięcia w dziedzinie sztuki sakralnej otrzymał w 1979 roku nagrodę im. Brata Alberta Chmielowskiego. Postawę twórczą artysty uhonorował także Międzynarodowy Ośrodek Sztuki, Kultury i Informacji „La Spondo” w Rzymie w 1961 roku.
