chłopiec uprawiający czary z różdżką w ręce nad miską z oparami i otwartymi księgami i zapalonymi świecami
fot. Artem Maltsev / unsplash

Pierwszy raz w życiu zaczęłam czytać Harry’ego Pottera i bez reszty mnie wciągnął. Znajdą się pewnie tacy, którzy powiedzą, że mnie opętał… Stało się to za sprawą pewnego młodego człowieka należącego do grupy teatralnej, którą prowadzę w Kłodzku. Nikt inny pewnie nie byłby w stanie dokonać rzeczy tak kuriozalnej, jak namówienie mnie na jakieś bajeczki o czarach.

Długo mnie ta książka nie porywała. Po przeczytaniu połowy pierwszego tomu zaczęłam się gubić w labiryntach Hogwartu i gąszczu baśniowych wątków. Denerwowało mnie naiwne rozwiązywanie problemów za pomocą magicznych sztuczek i brak pogłębionego portretu psychologicznego bohaterów. Rozważałam przerwanie lektury. Aż dotarłam do walki Harry’ego o Kamień Filozoficzny. Zatrzymałam się. Zdziwiłam. Wsłuchałam – przede wszystkim w siebie.

Harry – chłopiec, który jest uważany przez swoją rodzinę zastępczą za nic, a tak naprawdę powołany do wielkich rzeczy zupełnie jak biblijny Dawid, zanim został królem – musi się zmierzyć ze swoim największym wrogiem: Lordem Voldemo

Zostało Ci jeszcze 75% artykułu

Wykup dostęp do archiwum

  • Dostęp do ponad 7000 artykułów
  • Dostęp do wszystkich miesięczników starszych niż 6 miesięcy
  • Nielimitowane czytanie na stronie www bez pobierania żadnych plików!
Wyczyść

Zaloguj się

Zakonnica i Harry Potter
Benedykta Karolina Baumann OP

ur. 28 maja 1976 r. – dominikanka, polonistka, instruktorka teatralna, katechetka. Benedykta Karolina Baumann OP kocha literaturę, teatr i dobre kino. Wszędzie, gdzie się pojawia, zaraża ludzi teatrem, prowadząc zespoły te...

Produkt dodany do koszyka

Zobacz koszyk Kontynuuj zakupy

Polecane przez W drodze