Dzieje Apostolskie
Rdz 2,7-9; 3,1-7 / Ps 51 / Rz 5,12-19 / Mt 4,1-11
Jezus wyszedł na pustynię, by zmierzyć się z Szatanem. Powraca jako nowy Adam, by zwyciężyć złego ducha, a ziemię, która w wyniku grzechu stała się pustynią, uczynić ponownie rajem.
Czytając dzisiejszą Ewangelię, warto zwrócić uwagę na dwie kwestie związane z walką ze złym duchem. Po pierwsze – na sam przedmiot walki, a po drugie – na metodę zastosowaną przez Jezusa.
Na pierwszy rzut oka wydaje się, że mamy do czynienia z trzema pokusami: pokusą chleba, pokusą cudowności i pokusą władzy. Każdy z nas w jakimś momencie swojego życia ich doświadczał. Brakowało mu chleba, pragnął uznania innych czy możliwości płynących z posiadania władzy. Jeśli jednak przypatrzymy się głębiej tym trzem pokusom, to zauważymy, że mają one jedną wspólną cechę. Szatan, rozpoczynając kuszenie, mówi do Jezusa słowa, które mogą nam umknąć: „Jeśli jesteś Synem Bożym…”. Dopiero potem przedstawia konkretną pokusę. Wszystkie skierowane są jednak przeciw Bogu Ojcu. „Jeśli jesteś Synem…”. W tych słowach tkwi żądło pokusy i prawdziwy jej cel. Wcale nie chodzi o nakarmienie ludzi, ale o Ojca, który nic nie robi, by zaradzić ich biedzie. Szatan za wszelką cenę chce zasiać w sercu Jezusa zwątpienie i doprowadzić do tego, by postawił się wyżej niż Ojciec. Jest to główna pokusa życia duchowego. Metodę tę zastosował Szatan w raju i wtedy ona zadziałała.
Podczas kuszenia na pustyni przegrał, ponieważ Jezus nie wszedł z nim w dialog. Nie rozmawiał z nim, ale na każdą pokusę odpowiadał cytatem ze Starego Testamentu. Słowo Boże przeciwstawił słowom pokusy. Biblia jest świadectwem wielkiej miłości Boga do człowieka. Jej słowa są nie tylko historią, ale i egzorcyzmem, który ma moc ochronić nas przed pokusami. Również dlatego ojcowie pustyni uczyli się jej na pamięć.
.jpg)
Oceń