Mijający rok był dla X Muzy zdecydowanie słabszy niż poprzednie lata. Zabrakło głośnego arcydzieła (takiego, jakim w sezonie 2014/2015 był chociażby Whiplash), nie było też ról, które wspominalibyśmy latami. Umówmy się, Oscar dla Leonarda DiCaprio, to w rzeczywistości nagroda za zasługi, a sam aktor pewnie ma świadomość tego, że jego kreacja w Zjawie nie dorównuje rolom z Romea i Julii czy Wilka z Wall Street. Trafiały się także filmy wielkich mistrzów kina, które były rozczarowaniami – jak choćby Ave Cezar braci Coen, Joy Davida O. Russella, czy – zdaniem niektórych – Nienawistna ósemka Quentina Tarantino. Czy to znaczy, że filmowy 2016 rok należy spisać na straty? Absolutnie nie!
Tak jak lekko rozczarowało kino amerykańskie, tak zachwycił poziom krajowej kinematografii. Polscy twórcy mieli znakomitą passę: bez kompromisów interpretowali historię przez pryzmat mas (Wołyń) i jednostek (Ostatnia rodzina, Zjednoczone stany miłości), potrafili opowiedzieć o współczesności zarówno w lekkim (Wszystkie nieprzespane noce), jak i poważnym tonie (Plac zabaw), a nawet udanie konfrontowali się z kinem gatunków, co do niedawna z góry kończyło się porażką (Planeta Singli, Jestem mordercą). Mało? Dodajmy, że większość tych filmów okazała się ogromnym sukcesem frekwencyjnym: Planeta Singli to numer jeden polskiego box office’u 2016, a Ostatnia rodzina wyprzedziła w tym zestawieniu poprzedzony ogromną kampanią promocyjną Smoleńsk.
Choćby dlatego tegoroczne zestawienie dziesięciu najciekawszych premier nie może się obyć bez polskich produkcji. Dla jakich filmów warto było chodzić do kina?
Spotlight
reż. Tom McCarthy
To nie jest film o molestowaniu seksualnym w Kościele rzymskokatolickim, choć wokół tego tematu jest rozpięta fabuła. Nie, Spotlight to po prostu fantastycznie nakręcona pocztówka, wysłana w nie tak odległą przeszłość, do czasów, w których rola dziennikarstwa śledczego stawała się coraz słabsza, a jednak wciąż istniały gazety i prasowe komórki, które potrafiły pracować nad jednym, jedynym tematem przez cały rok. Niezwykle rzetelny, znakomicie nakręcony, pokazujący krok po kroku, jak wyglądają kolejne etapy dziennikarskiego śledztwa. I nawet jeśli to film zrealizowany bez fajerwerków i w lekko starym stylu, to można mu to wybaczyć – czym bowiem jest praca dziennikarska, jeśli nie absolutnie nieefektownym, wielogodzinnym ślęczeniem nad biurkiem?
Big Short
reż. Adam McKay
O globalnym kryzysie w formule zawieszonej pomiędzy dokumentem a teledyskiem rodem z MTV? Selena Gomez i Margot Robbie tłumaczące widzom zawiłości ekonomiczne? Reżyser Adam McKay nie ma złudzeń: to temat, który może poruszyć tylko wtedy, gdy opowiedziany zostanie tak, jak nikt go jeszcze nie opowiadał. Na przykład z postmodernistycznym rozmachem, ale i szczyptą cynizmu: bohaterowie, bankierzy znajdujący się nieco poza głównym nurtem finansjery, doskonale w
Zostało Ci jeszcze 75% artykułuWykup dostęp do archiwum
- Dostęp do ponad 7000 artykułów
- Dostęp do wszystkich miesięczników starszych niż 6 miesięcy
- Nielimitowane czytanie na stronie www bez pobierania żadnych plików!
Zaloguj się
Oceń