fot. fot. noah-buscher/unsplash

Jedną z konsekwencji bycia farorzem jest możliwość słuchania, a czasem słyszenia (bo nie wypada napisać „podsłuchiwania”) dialogów parafian. Różnią się one zasadniczo od dialogów studenckich z uniwersyteckich korytarzy. Między innymi dlatego, że profil wiekowy nie ten. Główne osiedle parafii zasiedlane było w latach osiemdziesiątych ubiegłego stulecia – teraz są to ludzie w słusznym już wieku. A przez to i zainteresowania, i bagaż doświadczeń mają zdecydowanie niestudenckie. Kwestie, które mogą fascynować co bardziej zapalonych studentów teologii, gotowych z wypiekami na twarzy dyskutować o platońskich uwarunkowaniach myśli Ratzingera, obchodzą ich mniej niż zeszłoroczny śnieg. Ten ostatni bowiem zdeterminował poziom wód gruntowych, mieści się zatem w horyzoncie tego, co realne.

Nie zamierzam jednak dłużej się rozwodzić nad wyższością dialogów parafialnych nad akademickimi. Jedną tylko rozmowę chciałbym przytoczyć, usłyszaną przypadkiem, bez początku i bez końca. Zaczęło się od tego, że uwagę moją przyciągnęło kobiece narzekanie na niesprawiedliwy los. Szło to mniej więcej tak: „Człowiek się musi napracować, a ciągle go coś strzyka tu i tam. Haruje uczciwie całe życie i co z tego ma? A niektórzy hulają, kradną i mają się dobrze. Jeszcze się może na koniec życia nawrócą i do nieba pójdą?”. Tu dało się słyszeć już wyraźną nutkę irytacji, oburzenia i tłumionego gniewu. I wtedy nade

Zostało Ci jeszcze 75% artykułu

Wykup dostęp do archiwum

  • Dostęp do ponad 7000 artykułów
  • Dostęp do wszystkich miesięczników starszych niż 6 miesięcy
  • Nielimitowane czytanie na stronie www bez pobierania żadnych plików!
Wyczyść

Zaloguj się

Tak to Ponbóczek wymyślył…
ks. Grzegorz Strzelczyk

urodzony w 1971 r. – prezbiter archidiecezji katowickiej, doktor teologii dogmatycznej, były członek Zarządu Fundacji Świętego Józefa KEP (2020-2023)....

Produkt dodany do koszyka

Zobacz koszyk Kontynuuj zakupy

Polecane przez W drodze