Gdy tylko pojawiła się zapowiedź książki Jacka Leociaka, wiedziałem, że muszę ją przeczytać. Tym bardziej że anonsowana była takim fragmentem:
„Rudolf Höss, komendant Auschwitz-Birkenau – powracający na łono Kościoła katolickiego, skruszony, przystępujący do spowiedzi i na kolanach przyjmujący w celi więzienia w Wadowicach komunię świętą – nie tylko może, ale wręcz musi być zbawiony. Jeśli chrześcijańskie orędzie ma mieć sens, jeśli miłosierny Bóg jest naprawdę miłosierny, nie odrzuca nikogo i bezgranicznie kocha wszystkich ludzi – Höss jest zbawiony. Poprzez swoją śmierć i zmartwychwstanie Pan Jezus oczyścił każdego człowieka (również Hössa) z wszelkiego grzechu i otworzył mu drogę do zbawienia. Bez nawróconego i zbawionego Hössa chrześcijaństwo rozpada się w proch. Na szali wagi, którą trzyma Pan Jezus, jeden nawrócony Rudolf Höss jest więcej wart niż milion sto tysięcy wymordowanych pod jego nadzorem ofiar. Jeśli ktoś wzbrania się przed zaakceptowaniem takiej logiki miłosierdzia, jeśli w kimś tlą się wątpliwości, jeśli coś przeszkadza mu w przyjęciu tej Tajemnicy – nie jest dobrym chrześcijaninem. Nie można być bowiem chrześcijaninem »trochę«. Albo–albo.”
Ten długi cytat w pełni oddaje charakter książki Zapraszamy do nieba: kąśliwy, ironiczno-zaczepny styl pisania, a do tego lekkie eseistyczne pióro i niebagatelny temat – nawrócenie komendanta obozu Auschwitz-Birkenau. Wiedziałem, że tę książkę muszę przeczytać, ale nie przypuszczałem, że pozostawi mnie w takim rozdarciu. I nie chodzi wcale o Rudolfa Hössa oraz o innych nawróconych zbrodniarzy, ale o samego autora – Jacka Leociaka, badacza literatury Zagłady.
Autor przedstawia sylwetki kilku morderców (na przykład członków „Rodziny” Charlesa Mansona czy Jacques’a Fescha) oraz nazistowskich zbrodniarzy, którzy w więzieniu się nawrócili. Zgodnie z zasadami wiary wyznanie grzechów, żal za nie, zadośćuczynienie, odbycie pokuty, mocne postanowienie zmiany (poprawy obyczajów), a nade wszystko wyznanie wiary w Jezusa dają możliwość zbawienia. Leociak przypatruje się zbrodniarzom, którzy pomimo wyrządzonej innym niewyobrażalnej krzywdy nagle odnajdują spokój ducha, niektórzy nawet euforyczne poczucie szczęścia. Zostałem odnaleziony i zbawiony, jestem dzieckiem Bożym – te radosne okrzyki przebijają z dzienników, listów, autobiografii, całej tej literackiej więziennej spuścizny. Czy radość morderców nie jest jakimś niepojętym bluźnierstwem wobec ich ofiar? Czy to właśnie chrześcijaństwo umożliwia zabijanie osób, a potem metafizyczne wyjście awaryjne poprzez krzyż Jezusa? Jeśli te pytania są nazbyt akademickie, to Leociak pyta wprost: Będziesz się modlić o zbawienie dla Putina? Mocno i konkretnie, tak trzeba pisać, aby czytelnika nie pozostawić obojętnym. Na co nam, czytelnikom, literatura, która nie porusza, nie prowokuje do głośnych rozmów z najbliższymi, wreszcie taka, z którą nie chcemy się wadzić? Zapraszamy do nieba to książka, z którą nie tyle będziemy się wadzić, ile niestety będzie ona ranić wierzących czytelników, a wszystko to – jak deklaruje autor – w imię szacunku dla ofiar. Przyznaję, nie jestem akademikiem, prosty ze mnie facet i czytelnik, więc zgłaszam swoją wątpliwość i nie rozumiem domagania się szacunku dla ofiar jakichkolwiek zbrodni w taki sposób, aby przy okazji ranić innych.
Lista rozbieżności
Jacek Leociak jest badaczem literatury, bada zatem fenomen nawróceń morderców i zbrodniarzy na podstawie tekstów. Analizuje autobiograficzne zapiski skazanych nawróconych, jak również hagiograficzne opisy dotyczące przemiany w ich życiu. Szokująco zestawia ze sobą detale morderstw (wcielając się w śledczego) z opisami nawróceń (wcielając się w oskarżyciela,
Zostało Ci jeszcze 75% artykułuWykup dostęp do archiwum
- Dostęp do ponad 7000 artykułów
- Dostęp do wszystkich miesięczników starszych niż 6 miesięcy
- Nielimitowane czytanie na stronie www bez pobierania żadnych plików!
Zaloguj się
Oceń