fot. Free walking tour Salzburg / Unsplash

Czytając komentarze po wizycie papieża Franciszka w Kanadzie, zastanawiam się, czy Kościół wciąż musi przepraszać za grzechy przeszłości?

Papież Franciszek w swoim pierwszym przemówieniu w Kanadzie podczas spotkania z przedstawicielami Pierwszych Narodów, Metysów i Inuitów w Maskwacis powiedział: „Przybywam na wasze rodzinne ziemie, aby osobiście powiedzieć wam, że jestem zasmucony, aby błagać Boga o przebaczenie, uzdrowienie i pojednanie, aby okazać wam moją bliskość, aby modlić się z wami i za was. (…) W obliczu tego oburzającego zła Kościół klęka przed Bogiem i błaga o przebaczenie za grzechy swoich dzieci. Chciałbym to podkreślić ze wstydem i jasnością: pokornie proszę o przebaczenie za zło popełnione przez tak wielu chrześcijan wobec rdzennej ludności”. Podczas tego wystąpienia odwoływał się wprost do wypowiedzi swojego poprzednika Jana Pawła II wielokrotnie formułowanych podczas wielkiego Jubileuszu Roku 2000.

Droga pojednania

Temat grzechów Kościoła był podejmowany przynajmniej od czasów Soboru Watykańskiego II, jednak to właśnie z imieniem papieża Polaka związany jest najbardziej spektakularny akt wyznania win dzieci Kościoła, jaki miał miejsce w 2000 roku. O potrzebie nawrócenia Jan Paweł II pisał w dokumencie pro memoria skierowanym w 1994 roku do kardynałów zebranych na nadzwyczajnym konsystorzu. W tekście czytamy: „W obliczu tego Wielkiego Jubileuszu w Kościele potrzebna jest metanoia, to jest wskazanie historycznych niedociągnięć i zaniedbań swoich synów wobec wymogów Ewangelii. Tylko odważne uznanie win, a także przeoczeń, za które chrześcijanie są w jakiś sposób odpowiedzialni, oraz szlachetny zamiar naprawienia ich z Bożą pomocą, stanowić będą skuteczny impuls dla nowej ewangelizacji i ułatwią drogę do jedności”1.

Już w tej pierwszej spośród prawie stu wypowiedzi Jana Pawła II na ten temat widzimy bardzo ciekawą perspektywę zarysowaną przez papieża. Zwraca on uwagę nie tylko na jednostkowy wymiar nawrócenia, ale przede wszystkim na wymiar wspólnotowy. W zamyśle Jana Pawła II nie chodziło o ciągłe powracanie do przeszłości, ale o to, by usunąć wszelkie przeszkody na drodze ewangelizacji i wspólnego poszukiwania jedności chrześcijan.

Dogłębne opracowani

Zostało Ci jeszcze 75% artykułu

Wykup dostęp do archiwum

  • Dostęp do ponad 7000 artykułów
  • Dostęp do wszystkich miesięczników starszych niż 6 miesięcy
  • Nielimitowane czytanie na stronie www bez pobierania żadnych plików!
Wyczyść

Zaloguj się

Odważne uznanie win
Wojciech Surówka OP

urodzony w 1975 r. – dominikanin, duszpasterz, rekolekcjonista, doktor filozofii. Przez wiele lat pracował w Rosji i na Ukrainie, był promotorem życia intelektualnego i radnym Wikariatu Ukrainy, dyrektorem...

Produkt dodany do koszyka

Zobacz koszyk Kontynuuj zakupy

Polecane przez W drodze