Prorok widzi to, co jest dostępne każdemu człowiekowi. Ale podczas gdy dla każdego kwitnący migdałowiec zapowiadał zbliżającą się wiosnę, Jeremiasz widział w nim znak, że Pan czuwa nad Swoim słowem.
Dominik Jarczewski OP: Kim jest prorok?
ks. prof. Wojciech Pikor: To trudne pytanie, gdyż nie ma jednego modelu proroka. Każdy jest inny i musi być postrzegany oddzielnie. Jeśli chodzi o Biblię, nie można proroka zamykać w kategoriach osoby, która przepowiada przyszłość.
A tak z reguły myślimy o prorokach…
I jest to o tyle uzasadnione, że w języku greckim termin prophetes jest wieloznaczny. Wszystko zależy od tego jak interpretować przedrostek „pro”. Jeśli potraktujemy go jako odniesienie do przyszłości („pro” jako „wpierw”), to prorok rzeczywiście będzie kimś, kto o tej przyszłości mówi. Ale można też przetłumaczyć, że jest to osoba, która mówi „w miejsce” kogoś lub „wobec” kogoś – i tu jesteśmy bliżej biblijnego rozumienia proroctwa. Prorok to jest ktoś, kto przekazuje słowo Boże. A dokładniej: to człowiek, który przyjmuje słowo Boże, sam jest jego słuchaczem i przez jego pryzmat patrzy na rzeczywistość. Bardzo często interesuje go nie tyle przyszłość, co przeszłość, z której wyciąga wnioski odnoszące się do tego, co dziś należy czynić.
W tym sensie właściwie każdy chrześcijanin powinien być prorokiem.
Na mocy chrztu każdy chrześcijanin ma udział w prorockim urzędzie Jezusa. Każdy zatem jest powołany do bycia prorokiem. Szczególnie, jeśli uwzględnimy, że zanim prorok zacznie mówić, musi to słowo przyjąć. W Piśmie Świętym mamy relacje o powołaniu prorockim, podczas którego prorok karmi się słowem. Bóg wkłada Jeremiaszowi w usta słowa (Jr 1,9), a Ezechiel wręcz spożywa zwój otrzymany od Boga (Ez 2,8–3,3). Każdy z nas jest zaproszony do wejścia w postawę proroka, czyli postawę słuchania. Mam pozwolić, żeby to słowo weszło we mnie i stało się jedno ze mną. W pewnym momencie to bowiem słowo decyduje o tym, kiedy prorok będzie mówił. W 20 rozdziale Księgi Jeremiasza pojawia się kapitalna scena, kiedy prorok walczy ze słowem. Jest ono w jego wnętrzu jak ogień, a Jeremiasz nie jest w stanie tego ognia stłumić.
To na ile prorok jest wolny w swoim działaniu?
Trzeba by najpierw zapytać, czym jest wolność. Czy wolność polega na robieniu tego, co się chce? Czy też wolność to postawa człowieka, który troszczy się o jakieś dobro. W tym drugim sensie prorok jest wolny – nie tylko troszczy się, ale wręcz walczy o dobro, narażając swoje życie. Nie zapominajmy też, że prorok może to słowo odrzucić. Nie zawsze jest posłuszny.
Mamy takie przykłady?
Mamy. Przede wszystkim proroka Jonasza, człowieka, który otrzymuje polecenie, by pójść do Niniwy, a on nie chce tego zrobić. Idzie w drugą stronę – do Tarszisz, na krańce ówczesnego świata. Ta księga bardzo dobrze pokazuje, że prorok otrzymawszy słowo, nie powtarza go w dosłowny sposób. On przyjmuje, słucha i dopiero na kanwie tego słowa, w konfrontacji z rzeczywistością, konstruuje swoje orędzie. W przypadku Jonasza mamy do czynie
Zostało Ci jeszcze 85% artykułuWykup dostęp do archiwum
- Dostęp do ponad 7000 artykułów
- Dostęp do wszystkich miesięczników starszych niż 6 miesięcy
- Nielimitowane czytanie na stronie www bez pobierania żadnych plików!
Zaloguj się
.jpg)
Oceń