Dn 7,13–14 / Ps 93 / Ap 1,5–8 / J 18,33b–37
[24 listopada 2024 / Uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata]
Uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata jest świętem stosunkowo młodym. Gdy papież Pius XI wprowadzał ją w 1925 roku, wiele królestw bezpowrotnie zniknęło z mapy świata. Kościół najwyraźniej nie chciał, by Chrystusowej władzy nadawano wymiar polityczny lub by utożsamiano ją z jakimkolwiek królestwem istniejącym na ziemi. Naśladował w tym samego Jezusa, który – gdy próbowano Go „porwać i obwołać królem” (J 6,15) – usunął się na górę. Jezusa nie da się umieścić na żadnym politycznym sztandarze. Ten, kto to robi, „porywa” Go wbrew Jego woli, jest zwykłym uzurpatorem.
Jezus odpowiedział twierdząco na pytanie o swą królewską godność w dniu swojej śmierci. Przesłuchiwany, zhańbiony, przetrzymywany w więzieniu, stanął w końcu przed Piłatem. Dopiero on, rzymski namiestnik, reprezentant największego wówczas imperium świata, usłyszy z ust Chrystusa słowa: „Tak, jestem królem”. Ale królestwo Chrystusa „nie jest stąd”, a to znaczy, że z żadnym porządkiem politycznym czy ustrojem nie rywalizuje, nie chce zająć ich miejsca. Jezus występuje przeciw temu, co w każdej władzy przekształca się w dominację i przemoc, a co zaprzecza podstawowej prawdzie o godności i wolności każdego człowieka. Każdy chrześcijanin, a więc ten, kto akceptuje królewską władzę Jezusa, jest zobowiązany do podobnego sprzeciwu. Przede wszystkim wobec tych, którzy sami obwołują się bogami – panami sumień, losów czy ludzkiej wolności. Tych, którzy chełpiąc się siłą, napełniają świat niesprawiedliwością. Wobec nich należy protestować krzykiem, a konsekwencje przyjąć w milczeniu. Jednakże każdą, choćby najbardziej słuszną walkę chrześcijanin musi wpierw stoczyć we własnym sercu. Bo krzyża na Golgocie nie wzniosły ręce tyranów ani skorumpowanych władców. To dzieło grzechu w nas. Lecz Jezus zniszczył je bezpowrotnie swoją krwią. Dlatego Święty Paweł pisze: „Oddajcie się na służbę Bogu jako ci, którzy ze śmierci przeszli do życia (…). Albowiem grzech nie powinien nad wami panować, skoro nie jesteście poddani Prawu, lecz łasce” (Rz 6,13–14).
Oceń