Dużo się zmieniło, odkąd ze mną jest. Zjawił się nagle. Zupełnie inny niż chciałam, w zupełnie nie takich okolicznościach jak te, które sobie wyobrażałam i jakich sobie życzyłam od losu.
Miał być wysoki, smukły i bardzo silny. Ciemnowłosy. Typ arystokratyczny, o inteligentnych oczach, sprężystej elegancji. Planowałam nasze przechadzki i pełne podziwu spojrzenia innych. Miał być wspaniały do tego stopnia, że jego obecność przy mnie rodziłaby dystans, nakazywałaby odsunąć się lekko, ustąpić nam. Wyobrażałam sobie, że wszystko będziemy robić razem, nierozłączni, głęboko zaprzyjaźnieni, rozumiejący się bez słów.
Opowiadałam o tym przy każdej okazji. Paplałam, jak bardzo na niego czekam. Latami. Zarzekałam się, że o niczym innym nie marzę. Że jestem gotowa. Że po prostu nie trafiłam na tego właściwego. Czasem tłumaczyłam, że to nie najlepszy moment – dużo wyjeżdżam, muszę skończyć książkę, nieustannie pracuję i nie mogę teraz wywrócić życia do góry nogami. Moi przyjaciele najpierw mówili, że nie ma się co zastanawiać, „Jesteś do tego stworzona!” – zachęcali. Z czasem zaczęli przewracać oczami, potem już w milczeniu ignorowali moje opowieści, bo tylko gadałam, a nic się nie zmieniało.
Innym zazdrościł
Zostało Ci jeszcze 75% artykułuWykup dostęp do archiwum
- Dostęp do ponad 7000 artykułów
- Dostęp do wszystkich miesięczników starszych niż 6 miesięcy
- Nielimitowane czytanie na stronie www bez pobierania żadnych plików!
Zaloguj się
Oceń