Drugi List do Koryntian
Ap 11,19a; 12,1.3–6a.10ab / Jdt 13,18–20 / Kol 1,12–16 / J 19,25–27
[3 maja 2023 / Uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski]
Dla ewangelisty Jana scena ukrzyżowania poza pamięcią o śmierci Jezusa jest przede wszystkim opowieścią o Jego wywyższeniu, taki jest bowiem teologiczny program jego Ewangelii. „Gdy będę nad ziemię wywyższony, wszystkich do siebie pociągnę”. Krzyż stał się paradoksalnym tronem, na którym zasiadł Zbawiciel w decydującej godzinie świata. Informuje o tym napis umieszczony przez Piłata na krzyżu w kilku językach: Rex Judeorum. Oczywiście w narracji oprawców wyczuwalne są dotkliwe szyderstwo i ironia, na krzyżu bowiem kończą się nadzieje związane z Mesjaszem Jeszuą, a On sam przecież umiera. Zamysł Piłata jest celowo prześmiewczy i wymierzony przeciwko żydowskiej wrażliwości. Ale czytanie krzyża w wierze pozwala nam zobaczyć więcej i wyjść poza ramę interpretacyjną narzuconą przez wrogów Jezusa. Na krzyżu dokonuje się bowiem redefinicja królewskości jako takiej – władza staje się darem z siebie samego, a nie posiadaniem innych jako poddanych. Nowa Chrystusowa królewskość czyni ludzi przyjaciółmi i bliskimi, jest zamianą miejsca: prawdziwy król, którym jest Pan, zajmuje miejsce odrzuconego i skazanego na śmierć. Tak zdefiniowane królowanie pozwala zrozumieć, czym jest każda miłość. Zarówno ta Boska, jak i ta ludzka, która leży u fundamentów naszego bycia ludźmi. Gotowość oddania życia za bliźniego, zbliżanie się do drugiego i czynienie go bratem, zdolność widzenia brata w tym, w którym inni widzą jedynie wroga i obcego. Tak wyostrza się wzrok duszy w kontemplacji i czytaniu krzyża.
Z Jezusowego krzyża płyną też słowa o Maryi, o tym, że staje się matką Jana i przyjaciół Jezusa. W tym słowie słyszy Ona zaproszenie do rozszerzenia serca i do kochania bardziej. Kochania mocą Jezusowej miłości. Sama tej Miłości się powierza i w tym właśnie objawia się królewskość Maryi oraz każdego, kto przez wiarę staje się uczniem, czyli tym, który słucha i kocha. Kocha to znaczy daje odpowiedź. Maryja jest blisko, stoi pod krzyżem, gdy inni wątpią i odchodzą, jest wierna i obecna do końca jak Syn.
Nie umiem inaczej opowiadać o Maryi Królowej. Jest Królową, bo ma zranione serce, które kocha każdego człowieka, tak jak Syn kocha każdego.
Oceń