Ewangelia według św. Marka
Pwt 8,2-3.14b-16a / Ps 147b / 1 Kor 10,16-17 / J 6,51-58
Tajemnica Najświętszej Trójcy, której uroczystość przeżywaliśmy w niedzielę, przekracza nasze rozumienie. Mistyczka Adrienne von Speyr pisała, że „ilekroć szukamy pojęć, takie poszukiwania zostają nam przerwane. Nie pojęć masz szukać, ale samych rzeczy”. Tak jak przychodzące na świat niemowlę rozumowo nie ogarnia bycia przyjętym przez swych rodziców, tak nie zmienia to faktu, że jego przyjęcie dzieje się naprawdę. My również przez chrzest jesteśmy przyjęci przez Trójcę Świętą, by zadomowić się w Jej relacjach. „Aby człowiek mógł dojść do prawdziwej relacji z Bogiem, Trójca ukazała mu sposób: w poruszeniu miłości Ducha Świętego, w której Ojciec i Syn wychodzą z siebie samych i spotykają się ostatecznie w miłości” – dopowiada mistyczka. Tajemnica Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa tłumaczy nam istotę – jest ikoną życia Bożego.
Hans Urs von Balthasar, którego teologia pozostaje pod ogromnym wpływem wspomnianej mistyczki, pisze: „Jeśli Ojciec oddaje się Synowi bez reszty, Ojciec i Syn czynią to samo wobec Ducha Świętego, czyż nie jest to prawzór najpiękniejszego umierania pośrodku życia wiecznego? Czy ta ostateczna wola niebycia dla siebie nie jest warunkiem najszczęśliwszego życia?”. Wspólnota Osób istnieje jako nieskończone obdarowywanie się: „samoofiarowanie Ojca jest kontynuowane w samoofiarowaniu Syna i w samoofiarowaniu Ducha Świętego” – dopowiada biblista Gerhard Lohfink.
Ofiarowane za nas na ołtarzu krzyża ciało Chrystusa i wylana dla nas Jego krew, przyjęte na ołtarzu eucharystycznym wprowadzają nas w doświadczenie życia Bożego. Jednocześnie adoracja tajemnicy ciała i krwi Chrystusa jako eucharystycznego pokarmu przynagla nas do hojnej odpowiedzi w postaci daru ze swego życia. Tak jak chleb staje się przez Ducha Świętego ciałem, a wino krwią Chrystusa, tak my w Duchu mamy stać się prawdziwym pokarmem, nie rozdzielając sakramentu ołtarza od „sakramentu brata”, które – jak zauważa Benedykt XVI – „stanowią dwa aspekty tej samej tajemnicy”.
Oceń