Ewangelia według św. Marka
Ap 11,19a;12,1.3-6a.10ab / Jdt 13,18bcda.19-20 / Kol 1,12-16 / J 19,25-27
Ziemski król tym się różni od Chrystusa Króla, że Chrystus panuje nad ludźmi w taki sposób, aby i oni stali się królami, by każdy z nas posiadał godność królewską. O jaką więc władzę chodzi Chrystusowi? O taką, która doprowadzi nas do panowania nad grzechem i niepodległości wobec zła. Żeby zło w naszym życiu nie panowało. Żebyśmy byli wolni i nie mówili: „Musiałem postąpić źle, bo nie było innego wyjścia, bo inaczej…”.
Chrystus chce, żebyśmy byli królami i na widok zła obecnego w nas lub w drugim człowieku mówili: „Nie zmusisz mnie, żebym cię nienawidził, nie zmusisz mnie, żebym uczynił zło. Nie zmusisz mnie, bo Chrystus jest Panem Wszechświata i jest mocniejszy od zła”. Maryja Królowa dzięki Chrystusowi dostąpiła takiej łaski królowania nad grzechem. To znaczy, że taki stan jest możliwy także w naszym życiu. Z Chrystusem możemy panować nad grzechem i nie dać się mu zniszczyć. Nawet jeśli nam się grzech przydarzy, to nie dopuścimy, by w nas zakrólował. Zgrzeszyć jest bowiem rzeczą ludzką, ale trwać w grzechu jest rzeczą szatańską.
Często jest tak, że w obecności niektórych osób, naszych przyjaciół i ludzi Bożych, czujemy się lepsi. Kiedy jesteśmy obok kogoś, kto nas kocha, nabieramy odwagi, możemy czynić więcej niż tylko tyle, na ile nas stać na co dzień. Będąc blisko Maryi Królowej, możemy poczuć się lepsi, nabrać odwagi, bo Ona pomaga nam swoim przykładem uwierzyć, że tacy możemy być. Że nie musimy czynić zła, bo jesteśmy królami! Bo grzech nam się co prawda przydarza, ale dzięki Chrystusowej łasce nie musi brać nas w swoje władanie. Jesteśmy synami Króla!
Oceń