Życie zmienia się, ale się nie kończy. Chrześcijańskie przeżycie żałoby
Wj 34, 4b-6.8-9 / Dn 3 / 2 Kor 13,11-13 / J 3,16-18
Uroczystość Najświętszej Trójcy to podkreślenie największej i najpiękniejszej prawdy wiary. Bóg jest jeden w trzech Osobach. Bóg jest wspólnotą miłości.
Żyjemy tą prawdą wiary tak, jak oddychamy powietrzem. Od pierwszego znaku krzyża i formuły chrzcielnej wyznajemy wiarę w Boga Trójjedynego. W Kościele wszystko czynimy w imię Trójcy Świętej albo, mówiąc inaczej, to Trójca Święta wszystko czyni w Kościele: „Gdzie są Trzej: Ojciec, Syn i Duch, tam jest także Kościół (…), który stanowi ciało tych Trzech” (Tertulian). Tak naprawdę Trójca przenika całą rzeczywistość od początku stworzenia aż po kres świata i powtórne przyjście Jezusa.
„Gdzie należy upatrywać centrum chrześcijańskiego doświadczenia wiary? Nie ulega wątpliwości, że ludzie w »powalający« sposób doświadczyli, iż w Jezusie z Nazaretu i w mocy Jego Ducha sam Bóg przychodzi do nas i udziela nam nie tylko czegoś, ale dosłownie siebie samego. (…) w wydarzeniu Chrystusa sam Bóg staje się przedmiotem naszego doświadczenia” (Gisbert Greshake). To dzięki Jezusowi doświadczamy i odkrywamy Boga w Trójcy. Bóg jest „nad nami” Ojcem. Bóg jest „przed nami” i „przy nas” Synem, Słowem Bożym i naszym Bratem, który nas prowadzi i nam towarzyszy w naszej drodze. Bóg jest „w nas” Duchem Świętym, który w naszym wnętrzu pomaga zrozumieć słowo Boże i wołać do Boga: „Abba, Ojcze”.
W doświadczeniu obecności Boga w Trójcy odkrywamy, że naprawdę Bóg „sam daje wszystkim życie i tchnienie, i wszystko. (…) W Nim bowiem żyjemy, poruszamy się i jesteśmy” (Dz 17,25.28). Żyjemy dzięki Synowi, poruszamy się dzięki Duchowi, jesteśmy dzięki Bogu Ojcu!
Nie bójmy się przeżywać naszej wiary, miłości i nadziei w świetle prawdy i doświadczenia Boga w Trójcy. W pierwszym rzędzie dokonuje się to w Eucharystii, w której wszystko dzieje się „w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego”. Czerpiąc z tego źródła, możemy sami doświadczyć i podzielić się z innymi miłością Boga, łaską Jezusa Chrystusa i darem jedności w Duchu Świętym (por. 2 Kor 13,11).
Oceń