Pierwszy i Drugi List do Tesaloniczan
Dz 4,32-35 / Ps 118 / 1 J 5,1-6 / J 20,19-31
Stanął w środku (J 20,19). Oto nowe drzewo poznania dobra i zła – pośrodku nowego raju. Ten raj na razie otoczony jest murem lęku, zbudowanym z najczarniejszych scenariuszy. Ale jednak: w tym właśnie spustoszonym przez szaleństwo nienawiści i zdradę krajobrazie stanęło już błogosławione drzewo. Jeszcze niedawno dało ono poznać całemu światu, jak śmiertelny smak niesie nienawiść, uprzedzenie i zaślepiona religijność, gotowa odrzucić to, co najcenniejsze (Ps 118,22). Dziś, puszczając swe korzenie do strumieni miłosierdzia, daje poznać smak owoców nowego życia. Są to owoce pokoju, jedności, współczucia i braterstwa.
A zatem patrz, wyciągaj rękę, dotykaj, bierz i jedz! Zrywaj soczyste i pożywne owoce z gałązek Jego przebitych dłoni. Korzystaj z niespożytych zasobów w Nim ukrytych, z „bogactwa łaski” (Dz 4,33). Poznaj smak jedności, która rodzi się z przebaczenia. Kosztuj bezpieczeństwa, jakie niesie miłosna uważność na twoje potrzeby. Nawet nieco ostry smak prawdy o twojej opornej wierze przyniesie ci orzeźwienie (J 20,27). Wkrótce doświadczysz, jak wzbierające życie rozsadzi mury lęku, które otaczają twój ogród (1 J 5,4).
Odkryj wreszcie, że sam możesz stać się drzewem stojącym pośrodku czyjegoś ogrodu. Dostępnym dla innych dzięki temu, że nic nie nazwiesz już tylko swoim (Dz 4,32). Będziesz wtedy „jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą miłosierdzia, które wydaje owoc w swoim czasie”. Za sprawą owocującej miłości drugi człowiek doświadczy umocnienia w swoich niedostatkach. Dzięki twojemu świadectwu wielu pozna smak nowego życia, zrodzonego z Boga (1 J 5,1).
Oceń